Het was zaterdag maar krap aan allemaal. Terugrekend kwam ik erop uit dat ik om 13:00uur in de Wilgenring moest zijn. Kon ik op mijn gemak omkleden en dan precies op tijd voor het inschieten de zaal binnen stappen. De kapper had nog een plekje vrij om 12:00 uur, dus dat ging ik makkelijk redden…

U voelt m komen: De kapper is op zaterdag rammend druk, de scharen knippen er lustig op los en de hairstylisten die de scharen besturen kakelen honderd uit… Over het weer, hun kinderen, roddelen over andere klanten, haarstukjes die zichtbaar zijn, het is een soap op zich. Nu ga ik bij een kapper op de Kleiweg waar een dame werkt die vroeger fijn bij KCC in de selectie heeft gespeeld. Kent alle sterren van weleer die acteren in de League en dat levert altijd korfbalinhoudelijke gesprekken op…

Feesten na de wedstrijd, ook in de League hebben ze geen zin om te trainen, nou die is met die en van die vereniging komt die en das ook een naar figuur hoor… Heerlijk! Ik heb haar nog gepolst om mee te komen naar de Wilgenring ( 180 centimeter schoon aan de haak, prima kort schot, dodelijk in de korfzone ) maar ze speelde ‘ik werk op zaterdag’ kaart. Helaas! Lees verder… →

Zaterdag 8 december, Sinterklaas stoomde inmiddels met zijn hele gevolg terug richting de Spaanse Costa, de Hollandse kindjes weer in staat stellend te kunnen functioneren als voor de Sinterklaas hysterie optrad, was voor de NIO selectie de dag dat er tegen Dijkvogels aangetreden mocht worden.

Deze trotse vogels hebben hun volière staan tussen de kassen van het pittoreske Maasdijk. Voor de geelblauwe cologne had dit als gevold dat de A20 tot het einde afgereisd kon worden en aldaar óf de oude afslag genomen kon worden, óf het nieuwe verkeersknooppunt getrotseerd moest worden. Beide bleken te werken, want alle spelers en leden van de begeleidende staf wisten het vogelhuisje onder aan de dijk te vinden.

Dit onderkomen droeg de naam ‘Sporthal Maasdijk’. Voor een vereniging met de mooiste kantinenaam ( te weten KAStine ) die uw verslaggever kent vind ik dit een matig gekozen naam. Uiteraard kan de vereniging daar weinig aan doen, maar informeer in ieder geval naar de mogelijkheid voor een naamswijziging svp… Het contrast tussen veld en zaal is gewoon te groot!

Mag ik wellicht meedenkend als ik ben een paar snelle – top of mind – suggesties doen: ‘De Vogelsporter’, ‘De Paprikakasnarie’, ‘De ZeeArendOctettentent’, ‘De GroenWitteVoliére’, ‘De ZaZuZaal’ of ‘DijkDuckCity’. Gewoon een paar suggesties, doe er je voordeel mee…

Want met de hal an sich is echt helemaal niets mis: Ruim opgezet, lekker vloertje, fijne mandjes springkussen voor de kleinste (en mensen jong van geest), genoeg ruimte voor supporters, hier en daar opgeleukt met een spandoek. Ik vond het al met al een goede ambiance voor een leuke tweekamp tussen beide selecties.

En zonder al teveel plichtplegingen gaan we over tot het verslag van de korfbalverrichtingen. Ik weet het, u bent van mij gewend dat ik allerlei omzwervingen maak, beschrijvingen van mijn woonsituatie, gemoedstoestand van mijn jongste nakomeling, nachtelijke escapades van mijn troonopvolger, noem maar op, maar het is relatief rustig (op de naweeën van de eerder genoemde hysterie na!).

De verbouwing is klaar, meubels komen rustig aan op zijn plek, zooi wordt gestaag van boven naar beneden getransporteerd en dit alles is eigenlijk best saai om met de pen te beschrijven. Spanning en sensatie was er echter wel gedurende het treffen in Maasdijk tussen de plaatselijke Vogels en de bezoekende Schiebroekers.

In de nieuwe shirts, doch zonder oplopende verplichtingen, speelde de ploeg van coach Boekhout een puike match. Of het aan de training (gegeven door gelegenheidstrainer en aangenomen coach Boekhout) lag zal nimmer boven water komen, maar de oefenstof had tot gevolg dat de uitspelende ploeg scherp was in de afronding. De jeugdige opponent gaf wel verdedigende druk, maar deze zette te weinig zoden aan de dijk om de Schiebroekse dadendrang in te dammen. Aanvallend had de thuisploeg wellicht wat pech in de afronding en eerder opgesomde feiten resulteerde in een ruststand van 4 doelpunten verschil in het voordeel van de Geelblauwen.

De tweede helft begon met een aantal tactische mannen (of zo u wil: hanen-, woerden-, tarsels-, erpels- of ganzerikken-) wissels aan de Dijkvogel kant. Dit gaf de thuisploeg hoop, maar deze bleek van korte duur…

Qua stand wist de thuisploeg de achterstand nog wel te verkleinen tot 1 doelpunt, maar met het rechten van de rug, een aantal tactische tegenwissels en een flink aantal speelminuten later werd de wedstrijd besloten met 16 – 21 in het voordeel van de uitspelende partij. Lees verder… →