Korfbalvereniging ckv N.I.O.

Normaliter streef ik ernaar om zondag, uiterlijk maandag, een digitale beschrijving van de korfbalavonturen van de N.I.O. selectie gereed te hebben, maar deze week liep het wat anders… Zondag was het natuurlijk Moederdag, maar belangrijker nog (sorry mam & schoonmamma) het was Do-or-Die (lees: doe-oor-dijj) day voor mijn voetballende favorieten: Sparta.

Daar waar 90% van de N.I.O. selectie voor Zuid 1 is, 4% voor PSV (…onbegrijpelijk!) en nog eens 4% voor 020 (…ongelofelijk!!), behoor ik tot het overige deel welk Rotterdam West een warm hart toe draagt. Ook zoiets, een deel van de N.I.O. selectie is woonachtig in West en dan nog voor Zuid zijn… Das bijna hetzelfde als woonachtig zijn in Bergpolder en dan juichen voor Luuk de Jong en Steven Bergwijn, maar dat terzijde…

Even terug naar zondag: Lekker weertje, ’s morgens toch nog even naar de schoon oma geweest en daar ook de schoonmamma getroffen (aanrader: 2 vliegen in 1 klap!). Mijn bloedeigen moedertje moest het doen met een bezoek van de vrouw en (klein)kinderen en een schamel telefoontje van haar eigen zoon (na Sparta, hartstikke schor – dus onverstaanbaar – en nog vol met adrenaline), omdat ik zowaar weer eens de tijden door elkaar had gehaald en Moederdag en Sparta elkaar overlapte op de klok.

Op de fiets naar het Kasteel, natuurlijk tegenwind, maar das een Spartaan niet vreemd. Fiets aan 3 sloten vastgezet (blijft toch Spangen), poortje door en uiteraard er uit gepikt worden om gefouilleerd worden. Heb inmiddels 20 jaar een seizoenkaart, ben 40 jaar oud, wordt snoeihard grijs, maar nog ieder bezoek pikken ze me eruit… En ieder bezoek onderga ik de controle gelaten, al ben ik wel blij dat die gozer er niet meer is die het heel grondig deed (wellicht ook de reden dát hij er niet meer is). Daarna een bakkie koffie scoren, programmaboekje pakken en naar de eigen plek lopen: Vak 11b, rij 3, stoel 13. (meer…)

Onze Missie Deel 3 & 4

Het Tweeluik met onze directe opponent voor het Kampioenschap.

Zaterdag 21 april, De uitwedstrijd tegen Oranje Zwart / De Hoekse A1.

Ook in Westmaas, moesten we op het aloude gras spelen, het was wederom ook een zonovergoten middag.
De voorbereiding was dan ook liggen in het gras en genieten van het zonnetje.
Of dit de beste voorbereiding was, valt te bezien.

De wedstrijd ging vooral in de eerste helft gelijk op, niet al teveel aan de hand, met de wetenschap dat er een legertje invallers uit de B1 zouden komen, die toch al met het 5de mee zouden doen.
Juul was lekker op schot en scoorde in de 1ste helft al 2 keer.

De aanvallen waren er zeker wel, alleen vielen de ballen niet altijd even gemakkelijk in het mandje.
In de tweede helft kwam de thuisploeg aardig op schot en kreeg zodoende toch een aardig gaatje.
Helaas voor ons kwamen de hulptroepen erg laat, nog wel wissels toegepast, maar voor de laatste 5 of 6 minuutjes.

Bonne en Youri, werden bedankt voor hun inzet, maar het mocht niet meer baten.
De einduitslag was 12 – 8.

Dit betekende uiteraard een tegenslag, maar we wisten dat deze ploeg ook onze volgende tegenstander was, maar dan thuis.
Dus de opdracht is dan simpel, Oranje Zwart / De Hoekse A1, moet worden verslagen.
Het werd een spannende wedstrijd met ups en Downs, ook Youri en later ook Bonne waren weer als reserves van de partij.
De wedstrijd verliep voor ons in het begin prima, we kwamen op voorsprong en wisten dit vast te houden, ondanks dat ook nu niet alle ballen erin gingen, maar daar had de tegenstander ook erg veel last van.

Na een 10 minuten in de tweede helft, zaten we er even doorheen en stonden we plots met 2 punten achter.
Toen maar snel gewisseld en onze B ingezet, nadat youri al even in de 1ste helft had gespeeld.
We kwamen gelukkig, zoals verwacht sterk terug.
vlak voor tijd stonden we dan ook met 9 – 8 voor.

De laatste aanval voor Oranje Zwart, ging helaas voor ons goed, de dame die de 9 – 9 scoorde had de hele wedstrijd nog geen deuk in een pakje boter gegooid.
Maar op het moment suprême, knalde zij de bal keurig in het mandje.
Helaas was de tijd te kort om in onze allerlaatste aanval er nog een doelpuntje uit te slepen.

Al met al was de wedstrijd van vandaag prima, dan wel niet gewonnen, maar ook onze tegenstander kon gelukkig het kampioenschap (nog) niet gaan vieren.
Er is dus nog steeds (een kleine) kans op het kampioenschap, maar dan moeten wij alles winnen en dan moet Oranje zwart 1 x verliezen.

Maar wat er ook verder gebeurt in deze competitie, wij Anne en ik zijn trots op jullie prestaties in dit veldseizoen.

Onderstaand de stand op dit moment in onze poule:

We schrijven Zaterdag 14 april 2018

Om 12:oo uur moest onze A aantreden tegen Kinderdijk A4, na een ritje met de nodige oponthoud, kwamen we allemaal toch nog op tijd aan. nou ja bijna allemaal Amber ging rechtstreeks.
Bij Kinderdijk hebben ze twee mooie kunstgrasvelden en zelfs een “eigen” Sporthal in aanbouw.
Toch mochten wij ouderwets op het gras gaan spelen.
Gelukkig was het veld niet al te drassig en was het heerlijk weer om te ballen.

De eerste wedstrijd van Kinderdijk ging verloren tegen Oranje Zwart/De Hoekse A1 (onze eerstvolgende tegenstander), met maar liefst 12 – 2.
Dus de conclusie was dat we deze tegenstander wel konden hebben.

Maar Kinderdijk was niet meteen onder de indruk, en namen brutaal de leiding.
Langzaam maar zeker kregen we toch de overhand, wat resulteerde in legio kansen, maar waar het scoren in de eerste wedstrijd gemakkelijk ging was het mandje hier toch wat moeilijker te vinden.
Verdedigend echter was vooral het vak van Sjors/Jonna/Laetitia en Marjolein ijzersterk. (meer…)