Dit weekend stond er voor de NIO selectie wederom een flinke reis op het programma. Na de op een-na-grootste Zeeuwse plaats Vlissingen aangedaan te hebben in de eerste indoorcompetitieronde, werd in het tweede weekend van maart de derde stad van Zeeland aangedaan: Goes (of: Hoes zoals de Zeeuwen het uitspreken).
Deze pittoreske plaats op Zuid-Beveland telt momenteel bijna 30 duizend inwoners. Wellicht een leuk trivia’tje is dat het lied ‘My Town’ van de Zeeuwse band Racoon gaat over Goes. Leuk liedje, heeft de 2epositie van de tipparade bereikt, maar nimmer de Top 40. De laatste regels:
My little town, my town, this is my town
We got a supermarket and a church
For anyone who’s got the urge
There’s a nightclub and a school out there
Faith, a devil and a god
But more important, there’s a bar
We’ve got neighbours with new cars
Not that us folks would drive real far
De laatste zin – vrij vertaald – ‘Niet dat wij ver zullen rijden…’ , nou de Schiebroekers moesten dat wel. Welgeteld 115 hele kilometers vol met fikse windstoten waartegen de chauffeurs van het NIO-entourage zich kranig moesten verzetten. Onder deze omstandigheden werden A20, A16 en A58 getrotseerd. Een aantal auto’s koos ervoor om de doorgetrokken A4 te volgen en die kregen naast de wind ook te maken met het scheepsvaartverkeer die voor een verstoring van de reis zorgde.
Bovenstaande zorgde ervoor dat de geelblauwe gladiatoren mondjesmaat binnendruppelde in het Sportcentrum Goes, ook wel bekend als “Omnium” en er moest door de tweede keus nog flink gehaast worden om de gebruikelijke activiteiten – te weten: inschieten, tactische uiteenzetting, warmlopen, inschieten, oftewel: mentaal klaar geraken voor de match – te kunnen uitvoeren.
Het inschieten in de rust van TOGO 3 – TOP (A) 5 werd al niet gehaald. Sterker nog, met nog een deel van de ploeg in de kleedkamer, zocht NIO 2 de kleedkamer op… Absoluut geen vlekkeloze voorbereiding op een wedstrijd en dit betaalde zich uit gedurende 60 minuten korfbal.
De thuisploeg was scherper, langer, beter in vorm en meer gebrand op een overwinning dan de gasten. Daar waar de roodwitten veel kon herhalen – of domweg raak schoten – moesten de geelblauwe vaak genoegen nemen met een-schots-aanvallen en dit resulteerde in een 20 – 14 nederlaag na een uur korfballen.
Hierna was het de beurt aan de beide vlaggenschepen. De stoomboot uit Schiebroek stoomt de laatste weken hard op naar een top 3 klassering. Er worden veel punten gepakt, sterker nog: Van de returns in de zaal is alleen van kampioen Korbatjo verloren. De mosselboot uit Goes strijd tegen degradatie en heeft de punten hard nodig om buur Seolto te achterhalen op de ranglijst.
In de heenwedstrijd wervelde TOGO in de Wilgenring, waardoor NIO met lege handen kwam te staan. Nu waren de rollen omgedraaid en wist de ploeg van coach Meulmeester er een overwinning uit te slepen. Verdedigende opdrachten werden uitgevoerd en aanvallend klopte het concept.
Zelfs een warrig leidende arbiter kon de dadendrang van het Schiebroekse octet niet stuiten. Zelfs toen een door TOGO gemiste strafworp door de arbiter als doelpunt werd gekenmerkt – de reactie binnen de lijnen, neen: in de hele hal, kan het beste als flabbergasted worden omschreven – ging de ploeg stug door met het binnenhalen van de twee punten.
Na 60 minuten hard werken volgde loon naar werken toen na het laatste fluitsignaal een 13 – 18 stand op het scorebord ten toon gespreid werd. Vreugde, high fives, een rondje van de trainer voor het zekerstellen van lijfsbehoud in de 3e klasse en een etentje bij de Beren in Roosendaal (of toch Oud Gastel) om de dag feestelijk af te sluiten.
Volgende competitieronde staat de laatste thuiswedstrijd in de Wilgenring op het programma. Uit Klundert komt DSO afgereisd om het op te nemen tegen de Schiebroekse trots. Rond etenstijd kruisen beide selectie de degens, maar de kantine in de sporthal heeft een frituur (en tosti’s), dus laat dat geen belemmering zijn! Tot dan!
